تبلیغات ویژه همسنگران
 |  |  |
|
 |
|  |  |
آخرین ارسال های انجمن
| عنوان | پاسخ | بازدید | توسط |
 ختم صلوات به نیت سلامتي و تعجیل درظهور آقا امام زمان (عج) |
217 | 6767 | sarbandhay |
| ...::: انتخاب اجباری :::... |
183 | 6853 | baran |
| خواستم بگم؟ |
61 | 4464 | msn |
| بیست سوالی هر کی دوس داره جواب بده |
16 | 1139 | baran |
| هندی ها و قدرت تخیل فوق العاده شان در فیلم سازی |
1 | 753 | msn |
| کارتـــــــــــــــــــــــــون/زلـــزلـــه آذربـــایـــجـــان |
2 | 951 | msn |
| آهنگ جدید و بسیار زیبای محمد اصفهانی به نام بوسیدن روی ماه با 2 کیفیت |
4 | 871 | msn |
| عکس هایی از خودروهای لوکس در ایران |
1 | 735 | msn |
هر شهید کربلایی دارد که خاک آن کربلا تشنه خون اوست ،
و زمان انتظار می کشد تا پای آن شهید بدان کربلا رسد
و آنگاه خون شهید جاذبه ی خاک را خواهد شکست و ظلمت را خواهد درید
و معبری از نور خواهد گشود و روحش را از آن ، به سفری خواهد برد
که برای پیمودن آن هیچ راهی جز شهادت وجود ندارد
و چنین سوختنـی را جز به آنان که پـروای سـوختن در آتش عشق ندارند نمی بخشند.
شهید سید مرتضی آوینی
درباره
شهدا , وصیت نامه و خاطره ,
درباره
شهدا , وصیت نامه و خاطره ,
داشتم
براین نماز ظهر وضو می گرفتم، دست ی به شانه ام زد. سلام و علیک کردیم.
نگاهی به آسمان کردو گفت« علی ! حیفه تا موقعی که جنگه شهید نشیم. معلوم
نیست بعد از جنگ وضع چی بشه. باید یه کاری بکنیم . » گفتم «مثلا چی کار
کنیم؟» گفت « دوتا کار ؛ اول خلوص،دوم سعی و تلاش .»
شهید حسن باقری
شهید حسن باقری
می پرسم « درد داری ؟ » می گوید « نه زیاد .»
می خوای مسکن به ت بدم؟
نه .
می گم « هرطور راحتی»
لجم گرفته . با خودم می گم « این دیگه کیه ؟ دستش قطع شده، صداش در نمی آد.»
شهید حسین خرازی
به این عوام بگو: خاص ها کجا رفتند؟
نهنگ های تو ــ غواص ها ــ کجا رفتند؟
مکه برای شما، فکه برای من
بالی نمی خواهم، این پوتین های کهنه هم
می توانند من را به آسمان ببرند.
--------------
شهید آوینی
ما خاک می خوریم ولی خاک نمی دهیم
درباره
شهدا , وصیت نامه و خاطره ,
لن تسبی زینب مرتین
فکلنا عباسک یا زینب
- روز سوم عملیات بود. حاجی هم می رفت خط و برمی گشت. آن روز، نماز ظهر را به او اقتدا کردیم. سر نماز عصر، یک حاج آقای روحانی آمد. به اصرار حاجی، نماز عصر را ایشان خواند.مسئله ی دوم حاج آقا تمام نشده، حاجی غش کرد و افتاد زمین. ضعف کرده بود و نمی توانست روی پا بایستد.سرم به دستش بود و مجبوری، گوشه ی سنگر نشسته بود. با دست دیگر بی سیم را گرفته بود و با بچه ها صحبت می کرد؛ خبر می گرفت و راهنمائی می کرد. این جا هم ول کن نبود.
- «شهید همت»
درباره
شهدا , وصیت نامه و خاطره ,
درباره
شهدا , وصیت نامه و خاطره ,
آخرین الله اکبر اذان که تموم شد گفت:" نگه دار، همین جا نماز می خونیم".
با تعجب پرسیدم:" توی این بیابون؟!"
گفت:"آره، این جا که مشکلی نداره، آتیش دشمن هم که این طرف ها نیست".
حسن دائم الوضو بود، من هم وضو داشتم.
توقف کردیم و مشغول نماز شدیم.بیابون برهوت، فرمانده ی توپ خانه ی سپاه، پاهای برهنه و نماز اول وقت، صحنه ی زیبایی رو از ارتباط خالق و مخلوق به تصویر کشیده بود.
جالب این که فاصله ی ما تا قرارگاه ده دقیقه بیشتر نبود، اما حسن دوست نداشت همین مقدار هم نمازش به تاخیر بیفته.
*
شهید حسن شفیع زاده
فرمانده قرارگاه خاتم الانبیاء و توپخانه سپاه
امید عزیز با رفتنش معنای " انسانیت " را دوباره به یادمان آورد
امید عباسی علاوه بر نجات دادن حتمی جان کودک از حادثه آتش سوزی ، پیش از این اقدام به تهیه کارت اهدای عضو کرده بود که پس از شهادت با رضایت خانواده ، تعدادی از اعضایش نیز اهدا شد
ذکر یک صلوات یا فاتحه نیز جهت شادی روح این عزیز خالی از لطف نیست.ممنون
روحش شاد و یادش در قلب مان همیشه زنده
بسمه تعالی
از: پاسدار عملیات ذبیح الله عالی
به: کارگزینی سپاه ساری
موضوع: کسر کردن حقوق ماهیانه
محترماً به عرض می‌رسانم چون اینجانب دارای چهار هکتار زمین زراعتی آبی و خشکه هستم و درآمد زیادی دارم و همین طور به خاطر اینکه حقوق من زیاد است، درخواست می‌نمایم که در اسرع وقت از حقوق ماهیانه من حدود 2000 تومان کسر نمایید.
خداوند همه ما را خدمتگزار اسلام و امام قرار بدهد. آمین
ذبیح الله عالی
این
نامه می‌تواند نمونه خوبی باشد برای سنجش رفتار کسانی که امروز در ادارات و
نهادهای دولتی حقوق دریافت می‌کنند، اما عموماً از دریافت‌های ماهیانه خود
ناراضی هستند و عملاً ادارات دولتی را میدان مسابقه‌ای کرده‌اند برای کار
کمتر و دریافتی بیشتر!
خسته نباشی " آقا " که علمدار انقلابی …
خسته نباشی " آقا " که این همه سال رهبری کردی ما را
خسته نباشی " آقا " که اینقدر زخم زبان میشنوی و مانند جدت علی (ع) تحمل می کنی ؟
مولایم چاه داشت که سر در آن کند و با چاه صحبت کند شما چطور چاه دارید ؟
نگاه می کنم به نامت و می بینم چه زیباست " خامنه ای " ، سرشار از
همان حروف " خمینی " است ، گیرم با یک " آه " بیشتر ...
نگاه می کنم به مرامت و به همین " چفیه " که سالهاست همراه همیشگی شماست ، تا
مبادا فراموش کنیم فکه و والفجر مقدماتی را . خرمشهر و بیت المقدس را ...
اما می دانی !
چفیه خیلی به شما می آید ؛ شما که علمداری ، فرمانده کل قوایی .
هر جا کم می آوریم ،
همین که می بینیم شما رهبر مایی ،
آرام می شویم ...
من می نویسم “ کانال ”… سرمایی ها یاد کولر می افتند ، دیپلمات ها یاد سوئز ،
سیاستمداران یاد شبکه های رسانه ملی اما امام خامنه ای یاد “ حنظله ”می افتد یاد “ کمیل ”
خدا را شکر رهبرم می فهمد زبان مرا
حاج احمد گفت: اجازه بدهید حاج قاسم هم حادثه جالبی را که این روزها در مورد جنازه یک شهید بسیجی در عراق اتفاق افتاده را برای دوستان نقل کند. حاج قاسم هم نقل می کند که چگونه یک بسیجی شهادت خود را در جبهه پیش بینی می کند و با استفاده از کارت و پلاک یک اسیر عراقی زمینه دفن جنازه خود را در کربلا فراهم می کند و حال سال‌ها پس از مفقودیت ، یک خانواده عراقی آدرس قبر او را در کربلا به حاج قاسم رسانده اند تا به خانواده اش خبر دهد.
درباره
شهدا , وصیت نامه و خاطره ,
تا کاشف غربت شهیدان گشتیم
دنبال پلاک و استخوان در دشتیم
مهدیعجل اله فرجه به خدا اگر مجوز می داد
دنبال مزار مادرش می گشتیم
مهدیعجل اله فرجه به خدا اگر مجوز می داد
دنبال مزار مادرش می گشتیم
می‌نویسم "کانال"…
سرمایی‌ها یاد کولر می‌افتند،
دیپلمات‌ها یاد سوئز،
سیاستمداران یاد رسانه‌های ارتباط جمعی!
اما آنها که با تشنگی و عطش آشنایی دارند،
کانال برایشان واژه درد آوریست…
کانال برایشان تداعی کننده‌ی کانال "کمیل" و گردان "حنظله" است…
خدا را شکر رهبرم می فهمد زبان مرا...
درباره
ولایت , امام خامنه ای ,
وقتی خواستیم کفش های دوستان را جفت کنیم همه دانستن!!
وقتی خواستیم دست کسی رو بگیریم همه را مطلع کردیم!!
هرکاری کردیم به نیت کمک همه فهمیدن!!
اما چه چیز بالاتر از جان دادن ؟؟
که بودن و هستن کسانی که نخواستن همه بدانند!!!
به جز الله
درباره
شهدا , وصیت نامه و خاطره ,
حـالــش خیـلی بد می شـد...
یک بار خیلی اصرار کردیم که چرا؟
گفت : اگر در میان مین بودی و به خاطر اشتباهی چاشنی مین فسفری عمل می کرد
و دوستت برای این که معبر و عملیات لو نرود،
آن را می گرفت زیر شکمش و ذره ذره آب می شد و حتی داد نمی زد
و از ایــن ماجــرا فقط بوی گوشت کبــاب شده تـوی فضـا می ماند...
تو به این بو حساس نمی شدی ؟ !!!
تهران،گلزار شهدا،قطعه40(سرداران بی پلاک)...
شرمنـــــــــده از تو اے پـــــدر شهیـــــــد . . .
که تمـــــــام آرزوهــــــایت را بوسیــــــدے و گذشتــــے . . .و من نــــــگذشتــــــم . . !! و باز نتـــــــــــوانستم بگــــــذرم!!! شرمنـــــــــــــــــده ام . . .!
و مرگ نیستی
آغاز تازه ها هستی
بیا که با تو بیاغازم
آن جهانم را
آغاز تازه ها هستی
بیا که با تو بیاغازم
آن جهانم را
به مناسبت میلاد مادر شهیدان حضرت زهرای اطهر(س) و روز مادر
مادر شهید مفقودالاثر «حمیدرضا مهرایی» می‌گوید: تولد حضرت زهرا(س) حمیدرضا با پول
توجیبی‌اش برای من پارچه چادری خرید؛ چادر را سر کردم و پاره شده اما آن را هنوز
هم یادگاری نگه داشته‌ام.
بوی عطرعجیبی داشت!
نام عطر را که میپرسیدم جواب سربالامیداد.
شهیدکه شد
تو وصیت نامه اش نوشته بود:
به خداقسم هیچگاه عطرنزدم؛هرگاه خواستم معطرشوم،ازته دل میگفتم:
السلام علیک یا اباعبدالله
باور نکردم و گفتم : لابد می خواد ریا نشه، پنهانی می خوانه ...
وقتی دو نفری توی سنگر کمین جزیره ی مجنون، بیست و چهار ساعت نگهبان شدیم
با چشم خودم دیدم که نماز نمی خواند! توی سنگر کمین، در کمینش بودم تا سر حرف را باز کنم . تو که برای خدا می جنگی، حیف نیست نماز نخونی ...
لبخندی و گفت : یادم می دی نماز خوندن رو ! بلد نیسی!؟
نه، تا حالا نخوندم !همان وقت داخل سنگر کمین، زیر آتش خمپاره های شصت دشمن، تا جایی که خستگی اجازه داد، نماز خواندن را یادش دادم .توی تاریک روشنای صبح، اولین نمازش را با من خواند. دو نفر نگهبان بعد با قایق پارویی که آمدند و جای ما را گرفتند. سوار قایق شدیم تا برگردیم. پارو زدیم و هور را شکافتیم. هنوز مسافتی دور نشده بودیم که خمپاره شصت توی آب هور خورد و پارو از دستش افتاد. آرام که کف قایق خواباندمش ...
لبخند کم رنگی زد. با انگشت روی سینه اش صلیب کشید و چشمش به آسمان یکی شد...
حاجی داشت حرف می زد و سبزی پلو را با تن ماهی قاطی می کرد.
هنوز قاشق اول را نخورده ، رو به عبادیان کرد و پرسید : عبادی ! بچه ها شام چی داشتن؟ همینو. واقعاً ؟ جون حاجی ؟ نگاهش را دزدید و گفت : تُن رو فردا ظهر می دیم .
حاجی قاشق را برگرداند . غذا در گلویم گیر کرد .
حاجی جون به خدا فردا ظهر بهشون می دیم .
حاجی همین طور که کنار می کشید گفت : به خدا منم فردا ظهر می خورم.
درباره
شهدا , وصیت نامه و خاطره ,
هر انــسانے عطــــــرے خـــاص دارد !
گاهــے برخــــے ،عجیـب بـوے خـــــــدا می دهند ...
آتش گرفتم، کسی حاضر نبود یک ظرف نفت رویش بریزد و خلاصش کند؛ چه رسد به آب. توی
شوخی و برخوردهای غیر جدی، مثل گاوپیشانی سفید بود.
با این وصف، وضع آن روز غیر از همیشه بود. خمپاره درست خورده بود جلوی در سنگرشان. هنوز
گرد و غبار ننشسته بود و ترکش های علاف پرپر می کردند که دیدیم یک نفر که گویی صدایش از ته
چاه در می آید، با ناله جانسوزی مرتب می گوید: کمک .. کمک .. کمک کنید! نزدیک رفتیم دیدیم بله،
خودش است. از بس از او رودست خورده بودیم، پایمان پیش نمی رفت. می گفتیم مثل همیشه باز
می خواهد اذیت کند؛ اما چشم مان که به خون روی زمین و سر و وضع آشفته او افتاد، کوتاه آمدیم
و گفتیم: چی شده بیخودی شلوغش کردی؟ و او در حالی که واقعا مجروح شده بود و جفت پاهایش
را گرفته بود و به خودش می پیچید، از رو نرفته و شکسته و بسته می گفت: کمک! کمک به جبهه های
جنگ تحمیلی؛ کمک کنید! درست مثل بچه بازیگوشی که می گویند اگر دل و جگرش هم بیرون بیاید،
با آنها بازی می کند، داشت شهید میشد ولی دست از شوخی بر نمی داشت.
درباره
شهدا , وصیت نامه و خاطره ,
كلاس دوم راهنمايى كه بود، مجلات عكس مبتذل چاپ مى كردند. در آرايشگاه، فروشگاه و حتى مغازه ها اين عكس ها را روى در و ديوار نصب مى كردند و احمد هر جا اين عكس ها را مى ديد پاره مى كرد. صاحب مغازه يا فروشگاه مى آمد و شكايت احمد را براى ما مى آورد. پدر احمد، رئيس پاسگاه بود و كسى به حرمت پدرش به احمد چيزى نمى گفت. من لبخند مى زدم. چون با كارى كه احمد انجام مى داد، موافق بودم. يك مجله اى با عكس هاى مبتذل چاپ شده بود كه احمد آنها را از هر كيوسك روزنامه اى مى خريد. پول توجيبى هايش را جمع مى كرد. هر بار ۲۰ تا مجله از چند روزنامه فروش مى خريد وقتى مى آورد در دست هايش جا نمى شد. توى باغچه مى انداخت نفت مى ريخت و همه را آتش مى زد. مى گفتم: چرا اين كار را مى كنى؟ مى گفت:اين عكس ها ذهن جوانان را خراب مى كند.
به نقل از مادر شهید
داشت توی محوطه پادگان قدم میزد و هر از گاهی آشغالهای افتاده روی زمین رو جمع می کرد
که یه دفعه وایساد. مثل اینکه چیزی پیدا کرده بود. رفتم نزدیکتر دیدم یه حلب خرماست که روش رو خاک و سنگ گرفته بنظر میومد یکمی ازش خورده بودند و انداخته بودنش اونجا. عصبانیت آقا مهدی رو اولین بار بود که میدیدم. با همون حالت غضب گفت: بگردید ببینید کی اینو اینجا انداخته؟یه چاقو هم بهم بدید. چاقو رو دادیم و نشست روی اون رو ذره ذره برداشت. گفتم: آقا مهدی این حلبی حتماً خیلی وقته که اینجاست نمیشه خوردش. یه نگاه عاقل اندر سفیه به من کرد و گفت: میدونی پول این از کجا اومده؟ میدونی پول چند نفر جمع شده تا شده یه حلب خرما؟ میدونی اینو با پول اون پیرزنی خریدند که اگر ۲۰ تومن به جبهه کمک کنه مجبوره شب رو با شکم گرسنه زمین بگذاره؟! شما نخورش خودم میبرم تا تهش رو میخورم. به نقل از همرزم شهید
مادرم زمانی که خبرشهــادتم را شنیدی گریه نکن!
زمان تشیع و تدفینم گریه نکن!
زمان خواندن وصیت نامه ام گریه نکن!
فقط زمانی گریه کن که مردان ما غیرت را فراموش می کنند و زنان ما عفت را!
وقتی جامعه ما را بی غیرتی و بی حجابی گرفت مادرم گریه کن که اسلام در خطر است.
همسنگران
 |
|  |  |  |
|  |
|  |  |
 |  |
|  |
|
|  |  |  |
|
 |
|  |
|
|
 |  |
|
|
|
|
|
|  |
تعداد صفحات : 3
درباره ما
اطلاعات کاربری
خدا حافظ حسین
استقبال از محرم
طلبه شهید
زندگی به سبک شهدا
عیدتون مبارک
هر چه خدا بخواهد 
به ابی انت و امی زهراجان
شهید تشنه لب
مثل امام حسین علیه السلام نویسندگان
لینک دوستان
نظرسنجی
شادی روح شهدا صلوات بفرستید؟
پیوندهای روزانه
آمار سایت